«حسین خرازی دهکردی» در یکی از جمعه های ماه محرمِ سال 1336 شمسی، اهالی خانه ای در محله‌ی«کوی کلم» اصفهان را با صدای گریه اش به وجد آورد. با پیروزی نهضت امام خمینی، حسین ابتدا به «کمیته های انقلاب» ملحق شد و سپس لباس سبز پاسداری از انقلاب را برتن نمود. تاسیس «لشکر 14 امام حسین (صلوات الله علیه)» را باید نتیجه زحمات وی و شهید «مصطفی ردانی پور» دانست و سرانجام در کسوت فرماندهی همین لشکر بود که «حسین خرازی» به تاریخ هشتم اسفند 1365 شمسی، بال در بال ملائک گشود.
مدت کوتاهی پس از آن که پیکر پاک «حاج حسین خرازی» بر دوش مردم شریف اصفهان تشییع شد، تنها فرزند او دیده به جهان گشود. این کودک چند هفته ای بیشتر نداشت که گروه فیلم برداری «گروه تلویزیونی جهاد سازندگی» برای تهیه یکی از برنامه های مجموعه ی تلویزیونی روایت فتح با موضوع «شهید خرازی» («علمدار») به اصفهان آمد و سری هم به خانه ی پدر آن شهید زد. آقازاده ی نورسیده ی «حاج حسین» آن جا برای نخستین بار جلوی دوربین قرار گرفت و لحظاتی از نگاه های معصومانه اش به ثبت رسید. گفتار متن این مجموعه، توسط شهید «سید مرتضی آوینی» نگاشته می شد. در ثانیه هایی که تصاویر فرزند «شهید خرازی» در برنامه «علم‌دار» پخش می شود، این متن را با صدای «شهید آوینی» قرائت می گردد:

«یادگار «حاج حسین خرازی» پسری است که بعد از شهادت او به دنیا آمده است و نامش را آن چنان که او وصیت کرده بود «مهدی» گذاشته‌اند. مهدی جان! پیش از آن که تو آن‌همه بزرگ شوی که اسلحه به دست بگیری و عَلَم پدر شهیدت را برداری، نجف و کربلا آزاد شده است. اما مهدی جان! این قرن [15 هجری] قرنی است که حق در کره‌ی زمین به حاکمیت خواهد رسید. آینده در انتظار توست.»