در قیام عاشورا افراد بسیار زیادی در جبهه باطل و دشمن بودند که هیچ
کدام از آن‌ها هرگز عاقبت‌بخیر نشدند و هیچ‌گاه در زندگی روز خوش ندیدند.
متاسفانه این افراد به قدری در زندگی خود حرام خورده بودند که در روز
عاشورا ندای "هل من ناصر ینصرنی" را نشنیدند و تمام هستی خود را فدای
دنیای فانی کردند و شکست خوردند و در مقابل بزرگانی بودند و در یاری امام
زمان خویش بر یکدیگر سبقت گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند
رسول خدا (ص) دفاع و حمایت کردند.
دهم محرم سال ۶۱ هجری، حادثه عظیم عاشورا، شهادت
امام حسین علیه السلام و 72 تن از یاران از جان گذشته ایشان رقم خورد.
قیامی که حضرت اباعبدالله حسین (ع) برای برپایی و اقامه دین مبین اسلام،
همراه خانواده خویش، حج خود را نیمه تمام رها کرد و برای ادای رسالت مهمی
به سوی کربلا حرکت کردند.
افراد بسیاری در واقعه عظیم عاشورا به ایفای نقش در جبهه حق و باطل
پرداختند. آن‌هایی که دل در گروی محبوب حقیقی نهاده بودند، در یاری امام
زمان خویش بر یکدیگر سبقت گرفته، عاشقانه از حریم ولایت و حرمت فرزند
رسول خدا (ص) دفاع و حمایت کردند.
اما گروهی که فریفته مال و مقام دنیوی شده بودند و پاداش دنیای فانی
را به آخرت جاودان ترجیح دادند در جبهه مقابل حق ایستادند و سرنوشتی ذلت
بار را برای خود در دنیا و آخرت رقم زدند و به پاداش دنیوی هم نرسیدند.
با استناد به دانشنامه ۱۴ جلدی امام حسین(ع)، فهرستی از اصلی‌ترین
دشمنان امام حسین (ع) و چگونگی مرگ آنان تهیه شده است که در ادامه مطلب
ارائه می‌شود.
