محل نزول جبرئیل امین درمسجدالحرام+عکس
خلیل خدا، ابراهیم علیه السلام هنگامى که کعبه را بنا کرد، دو رکن بر آن
قرار داد؛ نخست «رکن حجرالأسود» و دیگر «رکن یمانى» و دیوار کعبه از سوى
حجر اسماعیل را به صورت نیم دایرهاى ساخت، بطورى که زاویه اى بر آن قرار
نداد.
رکن یمانى، در زاویه جنوبى خانه و تقریباً مقابل کشور «یمن» و قبل از رکن حجرالاسود مى باشد. فاصله آن تا رکن اسود ۵۲/ ۱۱ متر است. از این جهت به آن یمانى مى گویند که به سمت یمن بوده و جهت قبله اهل یمن به ناحیه این رکن است.
از میان چهار رکن کعبه، فضیلت رکن یمانى و رکن اسود از دو رکن دیگر بیشتر است؛ چنانکه روایات زیادى درباره فضیلت و اهمیت این دو رکن نقل شده است.
پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله قبل از هجرت به مدینه، و در
زمانی که مسجدالاقصی قبله مسلمانان بود هنگامى که رو به سوى بیت المقدس مى
ایستاد، بین رکن حجرالأسود و رکن یمانى قرار مى گرفت و در این حال
کعبه در مقابل آن حضرت و بین بیت المقدس و ایشان واقع مى شد و بدین سان
هم کعبه و هم بیت المقدس را، همزمان استقبال مى نمودند.
بنا به قول مشهور، محلى که براى فاطمه بنت اسد (س) شکافته شد تا به درون کعبه رود و فرزندش على بن ابى طالب علیه السلام را به دنیا آورد، در کنار رکن یمانى بوده است.
جبرئیل، فرشته بزرگ الهى که همیشه یار و یاور رسول خداصلى الله علیه و آله بوده، به این مقام آمده است. رکن یمانى خاطره رخساره نبى را در خود دارد، رکن یمانى خاطره دست رسول خداصلى الله علیه و آله به یاد دارد، رکن یمانى محل هبوط فرشتگان خداست، آنها در آنجا حاضرند و ناظر و خشوع و تذلل بندگانى را مى بینند که خداوند به آنها مباهات کرده است.
رکن یمانى باب بهشت است، از آنجا مىتوان بهشت را نظاره کرد، از آنجا
بوى بهشت مى آید، رکن یمانى اتصالى به اهل بیت علیهم السلام دارد، لذا
فضیلت آن دو چندان مى شود. ذکر گفتن، تواضع کردن، صلوات فرستادن، توبه
کردن و با خدا سخن گفتن بى پاسخ نمى ماند. درهاى عروج از همین جا به روى
اولیا گشوده مى شود، چنانکه باب ورود مولود کعبه، نیز در کنار آن است.
رکن یمانى پایان راه نیست، بلکه آغاز سلوک است؛ سلوکى به سمت کعبه آمال، و
آستانهاى براى ورود به دریاى اسرار. رکن یمانى، کلید اسرار بهشت و طواف،
کلید اسرار خداست!
در حدیثى دیگر باب رکن یمانى باب اهل بیت علیه السلام معرفى شده است. صادق اهل بیت علیهم السلام فرمود:«رکن یمانى درِ ماست که از این در وارد بهشت مى شویم».