فرازی از مناجات شعبانیه
پنجشنبه, ۷ خرداد ۱۳۹۴، ۰۷:۵۴ ب.ظ
إِلَهی هَب لی قَلباً یُدنیهِ مِنکَ شَوقُهُ و لِساناً یُرفَعُ إِلَیکَ صِدقُهُ و نَظَراً یُقَرِّبُهُ مِنکَ حَقُّهُ
[خدای من] به من عطـا کن دلی که شـوق، او را به تـو نزدیک کند. آلودگی ما
به مادیات وگناه این شـوق را در دل می‌میراند، اُنس ما با قـرآن، دعـا،
نوافـل و درست به‌جا آوردن فرائـض این شـوق را در دل برمی‌انگیزد. زبانِ
صادق، سخن باصداقت حرفی که در آن شائبه‌ای از مادّیت و خودخواهی و هواپرستی
نباشد، این سخنی است که به سمت خدا بالا می‌رود. نگاهِ حقیقت‌آمیز؛ نگاهِ
حقانی به مسائل، نه نگاهِ جانبدارانه، هوسگرانه و کاسبکارانه. مسائل را با
نگاه طرفداری از حق، دنباله‌ی حق بودن، با این نظر نگاه کنیم. آن‌وقت این
نگاه به خدا نزدیک میشود. رهبر معظّم انقلاب ۱۳۹۴/۰۳/۰۶
<
